Norske, ville blomster best i jazzbunken nett no

Torkjell Hovland er kritikar for ballade.no og skriv Ballade jazz ein gong i månaden. (Foto: privat)

Meldt: Liv Andrea Hauge Trio – Ville blomster (album, Hubro 2024) 

I 2022 var eg overbegeistra for denne trioen, med liveplata innspelt i stova, Live from St. Hanshaugen. Med større ensemble begeistra også Hva nå, Ekko? i 2023. Når trioen til Liv Andrea Hauge no er ute med sitt første studioalbum, er forventingane høge.

Dette er ei av platemeldingane du fikk i Ballade jazz tidligare i februar. Finn fleire aktuelle plater i Hovland si spalte her.

Frå første låt, «Det vokser ville blomster på månen», er vi inne i stova igjen. Dette er lun og intim musikk. Låtane er tydelege, enkle, og ofte med ein nynnande karakter. Men musikken held seg ikkje berre i overflata. Trioen reflekterer gjennom improvisasjonar, ofte over komplekse musikalske tankar.

Hauge og trioen er solid røta i jazztriotradisjonar – Keith Jarrett, Christian Wallumrød. Maria Kannegaard. Og i somme av låtane er tradisjonen særleg tydeleg. I «Asta» høyrer vi kanskje ekko av Thelonius Monks Bemsha Swing, eller Bill Evans sin Nardis. Og dette er noko av vi det elskar med jazztradisjonen – at det heile vegen er ein dialog med dei som kom før. Det er musikk av musikarar som er fans og som elskar å vere inne i denne musikken.

Liv Andrea Hauge – Ville blomster (Hubro 2024) (Foto: )

Bassist Georgia Wartel Collins leverer nokre finurlege bassoloar, samtidig som ho gjennom minimalt spel beveger kjenslene gjennom harmoniseringa. Og på trommene skaper August Glännestrand eit klangrom der tonane frå Collins og Hauge møter refleksjonar – både motstand og andre gongar understreking. 

Eg konkluderer tidleg med at denne plata hamnar øvst i søndagsbunken blant vinylsamlinga.

Plata kom ut 2. februar.