Teksten ble først publisert som et innlegg på Aarseths facebook-profil 8. mars 2021.
Av Kjetil Aarseth, daglig leder av Tikkio
Åttande mars. Vi har nådd langt her oppe i nord. Ikkje i mål, men stadig nærare. Internasjonalt er der mykje som står att. Alt for mykje. Eksempel på uretten kjem til å kome fram på taler og paroler verda over i dag.
Så kva skal ein gjere sjølv då? Som mann? Støtte der ein kan. Snakke. Spørre. Kreve. Rope. Skrive. Eg har skrive nokre ord tidlegare år også. Denne gongen sleit eg med å kome på ein vinkel. Men så kom eg på at eg har gått og ruga og fila på ei tekst om Sinéad O’Connor. Den passar i dag.
Ho var frå før av provoserende på bransja, menn og medsøstre. Passa ikkje inn. Dette korte håret. Dette sinnet. Ho braut tabu om å snakke om psykisk sjukdom. Også sin eigen. Gadd ikkje å være sexy etter forventningane. Ho turte der andre teia. Ho reiv i stykker bildet av korleis ei kvinneleg popstjerne skulle være. Så reiv ho i stykker eit bilde av Paven i beste sendetid på amerikansk fjernsyn. Sjokk. Ei modig markering frå ei irsk kvinne, frå eit land der konservativ katolisisme, prevensjonsnekt, kvinne- og barneundertrykking og skam hadde prega landet i århundrer. Men bakteppet var større. Kvinner og barns rettar til frie liv og eigen kropp. Overalt. Alltid.
Mange av mennene som representerte Gud på jorda, var overgriparar. Men Kyrkja dekka det over med all makt og pengar som fans. Heilt til Sinead sørga for å rette merksemda mot dei, med enorme konsekvensar for seg sjølv. Det krev mot. Ho møtte massiv motstand. Vart demonisert. Hengt ut over heile verda.
Ho var berre 26 år gammal.
Få dagar etterpå sto ho på scena i Madison Square Garden. Ho var booka inn for lenge sidan for å synge ein Bob Dylan-låt i høve sistnevnte sitt 30-årsjubileum som artist.
Ein av dei største innandørsarenaene i verda. Plass til 20.000 menneske. 26 år. Heilt åleine. Mot alle. Buuuuuu!
Nesten alle. Kris Kristofferson fekk beskjed om å hente ho av scena. Han henta ho ikkje. Han henta heller fram omsorg og orda «Don’t let the bastards get you down».
– I won’t.
Godt over to minutt med intens motstand og hat. 134 sekund med buing. 134 sekund lange som vonde år. Eit forsøk på Dylan-låta som var innøvd med bandet. Så berre ho med «War» av Bob Marley, med improvisert ny tekst om dei aktuelle overgrepa. Meir sannheit i monitor, takk. Knappe 80 sekund, men som ei evighet i krig.
20.000. 26 år.
Ei kraftanstrengelse. Det største motet i musikkhistoria. Heilt der oppe uansett sjanger, tid og anledning. Ei kraftanstrengelse der ho må brekke seg etterpå. Verda hadde lata att augene for overgrepa. Men no såg dei. Vi. Sjumilssteg på få dagar. Meir opprulling. Media. Rettsvesen. Gud i himmelen. Gudar på jorda, så i fengsel.
– Don’t let the bastards get you down.
Motet ligg mest hos Sinéad, men det er lettare å kjempe når ein har nokon med seg. Om du ikkje er den som tør. Om du ikkje er Sinéad: Prøv å være Kris.
Opptak frå konserten i Madison Square Garden, New York, 1992. Konserten var ei feiring av Bob Dylans 30 år som musikar og sangdiktar.
Storsatsing på kultur i hele Norge: – Har du en god idé, vil vi høre fra deg, sier daglig leder i Kulturrom
Regjeringen styrker Kulturrom med hele 21 millioner kroner – det største tilskuddet siden oppstarten.
Tid og kunstnerliv: Korpsbevegelser
Det er like før det vil kry av uniformer, marsjhefter og bandolærer. Korpsbevegelser er å gjenta seg selv, år etter år. Gjentakelsene er tradisjon. Tradisjon er kultur. Kultur er musikk. Og musikk er korpsbevegelse.
Vossa Jazz-sjefen slutter
Daglig leder i Vossa Jazz, Roger Urhaug, har sagt opp etter knapt et år.
Hvor brenner det, Egon Holstad og Sigurd Elgenes?
Hvor er musikkjournalistikken på vei? Hvordan imøtekommer vi en stadig mer uforutsigbar fremtid? Hva kjennetegner god anmelderkunst? Her er spalten for deg som vil høre mer om de store spørsmålene i musikkbransjen.
Fest i klangfargerike med forstyrrande ubehag og lågfrekvent stille
Ballade jazz: Superspreder har naila det på si andre plate, Geir Sundstøl feirer ti år som soloartist, vi får klangleg skulptur frå Sofa, og orkestrert stille frå Bristol.
Norsk premiere på "Elja" med Kronos Quartet og Benedicte Maurseth
Verdenskjente Kronos Quartet inntar Oslo for norsk premiere på verket "Elja" under årets Ultima.
