Olav Opsvik

Jovan Pavlovic trio og Ahmad Al Khatib spelte for folkehøgskuleelevar i Østfold. Kvar går grensa mellom ein skulekonsert og ein «vanleg» konsert for vaksne, spør Olav Opsvik.

Eller, ho burde i alle fall vere det? Kven ville i så fall brydd seg?

I sin babykonsert på Oslo World brukte Eldbjørg Raknes spedborna sine musikalske utsegn og løfta med det musikken, skriv Olav Opsvik.

Cosmopolite-grunnleggjar Miloud Guiderk mottok Kulturrådets ærespris 2017. Sjølv meiner han tildelinga er eit godt signal til norske kulturarbeidarar.

Kunstnar Johanne Laache utfordrar norske kor til å improvisere fram tolkingar av koranvers. – Det er ikkje alltid lett å vite om ein slik idé er riktig eller ikkje, seier Laache om arbeidet med å navigere i det religiøse.

Per Vollestad har teke føre seg norsk reklamesong frå 1844-1940. – Ein periode fekk Tiedemanns Tobaksfabrik med seg heile lyrikkeliten på å skrive dikt om deira sigarettar, fortel han frå bokarbeidet.

Med temaet «improvisasjon i studio» inviterte Norges musikkhøgskole til On the Edge. Gitarist Stian Westerhus har nytta teknologien til å spenne bein under heile problemstillinga.

På eit år har det nye plateselskapet Nakama gitt ut (snart) åtte plater og gjort seg synlege i det norske improlandskapet. Kva skal vi med nok eit lite, indie-impro-selskap?

Dei fleste av oss har sterke, og truleg ganske mange vonde, minner frå ungdomstida «Musikk fra en walkman» demonstrerer korleis musikk kan vere kanal for handtere vanskelege kjensler, skriv Olav Opsvik.

Er Awesomnia corny fordi dei held skulekonsertar, eller har Den kulturelle skolesekken plukka dei fordi dei er corny?